برندگان اسکار ۲۰۲۵: داستان موفقیت‌ها و شگفتی‌ها
مقدمه
نود و هفتمین دوره جوایز اسکار، که در تاریخ ۲ مارس ۲۰۲۵ (۱۲ اسفند ۱۴۰۳) در سالن دالبی تئاتر لس‌آنجلس برگزار شد، بار دیگر ثابت کرد که سینما نه تنها یک هنر بلکه یک آیینه تمام‌نما از جامعه، فرهنگ و تحولات جهانی است. این مراسم، که برای اولین بار با میزبانی کونان اوبرایان، کمدین و مجری برجسته آمریکایی، برگزار شد، ترکیبی از شگفتی‌ها، پیروزی‌های پیش‌بینی‌شده و بحث‌های داغ را به همراه داشت.
سال ۲۰۲۴ در سینما سالی پربار بود؛ از ظهور فیلم‌های مستقل جسورانه گرفته تا آثار پرهزینه استودیویی و حضور پررنگ‌تر فیلم‌های غیرانگلیسی‌زبان در رقابت‌های اصلی. اسکار ۲۰۲۵ نیز این تنوع را به وضوح نشان داد و با انتخاب‌هایی که گاه غیرمنتظره و گاه کاملاً قابل پیش‌بینی بودند، مخاطبان و منتقدان را به وجد آورد یا به چالش کشید.
این دوره از اسکار در حالی برگزار شد که جهان سینما هنوز از تبعات همه‌گیری کووید-۱۹ و تأثیرات آن بر تولید و اکران فیلم‌ها در حال بهبود بود. با این حال، سال ۲۰۲۴ شاهد بازگشت قدرتمندانه گیشه و استقبال مخاطبان از آثاری چون «تلماسه: بخش دوم»، «ویکد» و «درون و بیرون ۲» بود. در کنار این‌ها، فیلم‌های مستقل مانند «آنورا» و آثار بین‌المللی چون «امیلیا پرز» نشان دادند که آکادمی بیش از پیش به تنوع و نوآوری در سینما اهمیت می‌دهد.
افزایش تعداد نامزدهای بخش بهترین فیلم به ۱۰ اثر از سال‌های گذشته، فرصتی فراهم کرده تا طیف گسترده‌تری از ژانرها و سبک‌ها در این رقابت حضور یابند؛ از موزیکال‌های پرزرق‌وبرق گرفته تا درام‌های عمیق و حتی ژانر وحشت جسمانی که با «ماده» تاریخ‌سازی کرد.
اسکار ۲۰۲۵ همچنین تحت تأثیر حوادث طبیعی قرار گرفت. آتش‌سوزی‌های گسترده در کالیفرنیا که اوایل ژانویه رخ داد، برنامه‌ریزی آکادمی را با چالش مواجه کرد و اعلام نامزدها را از ۱۷ ژانویه به ۲۳ ژانویه (۴ بهمن ۱۴۰۳) به تعویق انداخت.
با این حال، این رویداد نه تنها لغو نشد، بلکه به نمادی از مقاومت و همبستگی صنعت سینما تبدیل شد. در این مقاله تحلیلی، به بررسی تمامی بخش‌های اسکار ۲۰۲۵، از نامزدها تا برندگان، و شگفتی‌ها و درس‌های این مراسم می‌پردازیم و در پایان نتیجه‌گیری جامعی ارائه خواهیم داد.
بهترین فیلم
منبع تصویر دیجی کالا
در بخش بهترین فیلم، ۱۰ نامزد حضور داشتند که نشان‌دهنده تنوع چشمگیر سلیقه آکادمی بود:
- «آنورا» (Anora)
- «بروتالیست» (The Brutalist)
- «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unknown)
- «مجمع کاردینال‌ها» (Conclave)
- «تلماسه: بخش دوم» (Dune: Part Two)
- «امیلیا پرز» (Emilia Pérez)
- «من هنوز اینجا هستم» (I’m Still Here)
- «نیکل بویز» (Nickel Boys)
- «ماده» (The Substance)
- «ویکد» (Wicked)
برنده: «آنورا» به کارگردانی شان بیکر با غلبه بر رقبای قدرتمند، جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد. این فیلم مستقل که داستان یک کارگر جنسی در نیویورک را روایت می‌کند، با تحسین گسترده منتقدان و موفقیت در جشنواره‌ها، به پیروزی بزرگی دست یافت. این انتخاب نشان‌دهنده گرایش آکادمی به حمایت از آثار جسورانه و غیرمتعارف بود. با این حال، ناکامی «امیلیا پرز» که با ۱۳ نامزدی رکورددار بود اما تنها ۲ جایزه برد، از شگفتی‌های بزرگ این بخش محسوب می‌شود.
برای دانلود این فیلم اینجا کلیک کنید.
بهترین کارگردانی
منبع تصویر دیجی کالا
نامزدها:
- شان بیکر («آنورا»)
- بریدی کوربت («بروتالیست»)
- ژاک اودیار («امیلیا پرز»)
- دنی ویلنوو («تلماسه: بخش دوم»)
- کورالی فارژا («ماده»)
برنده: شان بیکر برای «آنورا». این اولین اسکار بیکر بود که با توجه به موفقیت او در جوایز انجمن کارگردانان آمریکا (DGA) و منتقدان، چندان غافلگیرکننده نبود. با این حال، غیبت دنی ویلنوو در میان نامزدها با وجود تحسین گسترده «تلماسه: بخش دوم»، بحث‌برانگیز شد.
بهترین بازیگر مرد نقش اول
تصویر ادرین بروودی از برندگان اسکار ۲۰۲۵
نامزدها:
- آدرین برودی («بروتالیست»)
- تیموتی شالامی («یک ناشناخته کامل»)
- کولمن دومینگو («سینگ سینگ»)
- رالف فاینز («مجمع کاردینال‌ها»)
- سباستین استن («کارآموز»)
برنده: آدرین برودی برای بازی در نقش یک معمار مجارستانی در «بروتالیست». این دومین اسکار برودی پس از «پیانیست» (۲۰۰۲) بود و او را به یکی از معدود بازیگرانی تبدیل کرد که در سنین مختلف موفق به کسب این جایزه شده‌اند.
بهترین بازیگر زن نقش اول
منبع روزیاتو
نامزدها:
- مایکی مدیسون («آنورا»)
- دمی مور («ماده»)
- سینتیا ارivo («ویکد»)
- فرناندا تورز («من هنوز اینجا هستم»)
- کیت بلانشت («شایعه»)
برنده: مایکی مدیسون برای «آنورا». این انتخاب جنجالی بود، زیرا بسیاری معتقد بودند دمی مور برای «ماده» شایستگی بیشتری داشت. پیروزی مدیسون اما تأکیدی بر موفقیت کلی «آنورا» در این شب بود.
بهترین بازیگر مرد نقش مکمل
نامزدها:
- کیران کالکین («درد واقعی»)
- جرمی استرانگ («کارآموز»)
- گای پیرس («بروتالیست»)
- ادوارد نورتون («شرور»)
- استنلی توچی («مجمع کاردینال‌ها»)
برنده: کیران کالکین برای «درد واقعی». این پیروزی از معدود مواردی بود که بازیگری از فیلمی که نامزد بهترین فیلم نبود، اسکار را برد.
بهترین بازیگر زن نقش مکمل
نامزدها:
- زوئی سالدانا («امیلیا پرز»)
- آریانا گرانده («ویکد»)
- سلنا گومز («امیلیا پرز»)
- ایزابلا روسلینی («مجمع کاردینال‌ها»)
- فیلیسیتی جونز («بروتالیست»)
برنده: زوئی سالدانا برای «امیلیا پرز». این جایزه یکی از دو اسکار این فیلم بود و بازی احساسی او مورد تحسین قرار گرفت.
بهترین فیلمنامه اصلی
پوستر فیلم «آنورا» با طراحی واقع‌گرایانه و فضایی تاریک و احساسی.
نامزدها:
- «آنورا»
- «بروتالیست»
- «ماده»
- «درد واقعی»
- «شرور»
برنده: «آنورا». این سومین اسکار این فیلم در شب مراسم بود.
بهترین فیلمنامه اقتباسی
نامزدها:
- «مجمع کاردینال‌ها»
- «نیکل بویز»
- «یک ناشناخته کامل»
- «ویکد»
- «تلماسه: بخش دوم»
برنده: «مجمع کاردینال‌ها». این جایزه به پیتر استراگان برای اقتباس از رمان رابرت هریس رسید.
بهترین فیلم بین‌المللی
نامزدها:
- «من هنوز اینجا هستم» (برزیل)
- «دانه انجیر معابد» (ایران)
- «امیلیا پرز» (فرانسه)
- «زانو» (اتریش)
- «پرندگان سفید» (اوکراین)
برنده: «من هنوز اینجا هستم». این فیلم برزیلی که داستان مقاومت در برابر دیکتاتوری را روایت می‌کند، برنده شد و «دانه انجیر معابد» از ایران را پشت سر گذاشت.
بهترین انیمیشن بلند
پوستر «درون و بیرون ۲» با طراحی رنگارنگ و حضور احساسات اصلی و یک احساس جدید.
نامزدها:
- «درون و بیرون ۲»
- «موفاسا: شیر王»
- «والاس و گرومیت: نفرین خرگوش غول‌پیکر»
- «رنجرز»
- «روبات وحشی»
برنده: «درون و بیرون ۲» از پیکسار، که موفقیت تجاری و هنری بزرگی در سال ۲۰۲۴ داشت.
بهترین انیمیشن کوتاه
منبع سایت روزیاتو
نامزدها:
- «در سایه سرو» (ایران)
- «شاید فیل‌ها»
- «هدیه»
- «پرندگان گمشده»
- «نود ثانیه»
برنده: «در سایه سرو». این انیمیشن ایرانی به کارگردانی حسین ملایمی و شیرین سوهانی، افتخاری بزرگ برای سینمای ایران بود.
سایر بخش‌ها (خلاصه)
- بهترین موسیقی متن: «بروتالیست» (دانیل بلومبرگ)
- بهترین ترانه: “I’m Still Here” از «من هنوز اینجا هستم»
- بهترین تدوین: «آنورا»
- بهترین فیلم‌برداری: «بروتالیست»
- بهترین طراحی صحنه: «ویکد»
- بهترین طراحی لباس: «ویکد»
- بهترین جلوه‌های بصری: «تلماسه: بخش دوم»
نتیجه‌گیری: اسکار ۲۰۲۵، نقطه عطفی در تکامل سینما
نود و هفتمین دوره جوایز اسکار در سال ۲۰۲۵، که در تاریخ ۲ مارس (۱۲ اسفند ۱۴۰۳) برگزار شد، نه تنها یک مراسم اهدای جوایز، بلکه یک بیانیه هنری و فرهنگی بود. این دوره با درخشش بی‌سابقه سینمای مستقل، به‌ویژه با پیروزی چشمگیر فیلم «آنورا» به کارگردانی شان بیکر، که ۵ جایزه از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر زن نقش اول، بهترین فیلمنامه اصلی و بهترین تدوین را از آن خود کرد، به نقطه عطفی در تاریخ اسکار تبدیل شد.
در مقابل، ناکامی نسبی آثاری چون «امیلیا پرز» با ۱۳ نامزدی و تنها ۲ پیروزی، و بحث‌هایی که پیرامون انتخاب‌ها و غایبان بزرگ شکل گرفت، نشان‌دهنده پیچیدگی‌های فرایند رأی‌گیری آکادمی و تأثیر عوامل خارج از هنر بر نتایج بود. حضور قدرتمند سینمای ایران با برنده شدن «در سایه سرو» در بخش بهترین انیمیشن کوتاه و نامزدی «دانه انجیر معابد» در بخش بهترین فیلم بین‌المللی نیز از نکات برجسته‌ای بود که توجه جهانی را به سینمای غیرهالیوودی جلب کرد.
اسکار ۲۰۲۵ ترکیبی از پیش‌بینی‌پذیری و شگفتی را به نمایش گذاشت و بار دیگر ثابت کرد که سینما، با تمام تنوع و تکاملش، همچنان قدرتمندترین ابزار برای روایت داستان‌های انسانی و انعکاس مسائل روز جهان است.
۱. پیروزی سینمای مستقل: «آنورا» و تغییر پارادایم آکادمی
موفقیت «آنورا» در اسکار ۲۰۲۵ را می‌توان لحظه‌ای تعیین‌کننده در تاریخ آکادمی دانست. این فیلم که با بودجه‌ای اندک و به دور از هیاهوی استودیوهای بزرگ ساخته شد، با روایت جسورانه و واقعی‌گرایانه خود از زندگی یک کارگر جنسی در نیویورک، نه تنها قلب منتقدان را تسخیر کرد، بلکه رأی‌دهندگان آکادمی را نیز متقاعد کرد که شایسته بالاترین افتخارات است. کسب ۵ جایزه از مهم‌ترین بخش‌ها نشان‌دهنده تغییری اساسی در رویکرد آکادمی بود؛ تغییری که از حمایت صرف از بلاک‌باسترهای پرهزینه یا درام‌های سنتی به سمت داستان‌گویی نوآورانه و غیرمتعارف حرکت کرده است.
این پیروزی یادآور موفقیت فیلم‌هایی چون «انگل» (Parasite) در سال ۲۰۲۰ است که مرزهای ژانر و جغرافیا را درنوردید. با این حال، «آنورا» با تمرکز بر یک موضوع چالش‌برانگیز اجتماعی و سبکی مینیمالیستی، پیامی روشن ارسال کرد: سینمای مستقل دیگر یک حاشیه نیست، بلکه می‌تواند در مرکز توجه قرار گیرد. این روند ممکن است در سال‌های آینده استودیوها را به سرمایه‌گذاری بیشتر در پروژه‌های کوچک‌تر و خلاقانه‌تر ترغیب کند و تعادل بین سینمای تجاری و هنری را تغییر دهد.
۲. ناکامی‌های بحث‌برانگیز: «امیلیا پرز» و پرسش‌هایی درباره سلیقه آکادمی
تصویری از جلد این فیلم
در حالی که «آنورا» شب را با پیروزی قاطع به پایان رساند، ناکامی نسبی «امیلیا پرز»، فیلمی موزیکال و چندزبانه به کارگردانی ژاک اودیار، یکی از بزرگ‌ترین شگفتی‌ها و موضوعات بحث‌برانگیز اسکار ۲۰۲۵ بود. این فیلم که با ۱۳ نامزدی رکورددار این دوره بود، تنها توانست در دو بخش بهترین بازیگر زن نقش مکمل (زوئی سالدانا) و بهترین صدا پیروز شود. بسیاری از تحلیل‌گران معتقد بودند که این فیلم، با ترکیب پیچیده‌ای از درام، موسیقی و مسائل اجتماعی، شانس بالایی برای تسلط بر مراسم داشت.
اما شکست آن در بخش‌های کلیدی مانند بهترین فیلم، کارگردانی و فیلمنامه، پرسش‌هایی را درباره تأثیر جنجال‌ها و سلیقه رأی‌دهندگان آکادمی مطرح کرد. برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن بود که موضوعات حساس فیلم، از جمله بحث‌های مرتبط با هویت جنسیتی، ممکن است بخشی از اعضای محافظه‌کار آکادمی را از حمایت آن باز داشته باشد.
این ناکامی همچنین نشان داد که داشتن بیشترین نامزدی لزوماً به پیروزی منجر نمی‌شود و رقابت در اسکار همچنان تحت تأثیر عوامل غیرقابل پیش‌بینی مانند کمپین‌های تبلیغاتی، احساسات لحظه‌ای و حتی حواشی خارج از خود فیلم است.
۳. درخشش جهانی و حضور ایران: تأکیدی بر تنوع در اسکار
اسکار ۲۰۲۵ تنها متعلق به هالیوود نبود؛ حضور قدرتمند آثار بین‌المللی، به‌ویژه از ایران، این مراسم را به یک جشن جهانی تبدیل کرد. انیمیشن کوتاه «در سایه سرو» به کارگردانی حسین ملایمی و شیرین سوهانی، با روایتی شاعرانه و تأثیرگذار از مقاومت و هویت، جایزه بهترین انیمیشن کوتاه را از آن خود کرد و موجی از افتخار را در میان سینمادوستان ایرانی به راه انداخت.
همچنین نامزدی «دانه انجیر معابد» ساخته محمد رسول‌اف در بخش بهترین فیلم بین‌المللی، اگرچه به پیروزی منجر نشد، اما توجه جهانی را به سینمای متعهد و هنری ایران جلب کرد. این حضور دوگانه، پس از موفقیت‌های پیشین آثاری چون «جدایی نادر از سیمین» و «فروشنده» اصغر فرهادی، نشان‌دهنده تثبیت جایگاه ایران در عرصه بین‌المللی است.
افزون بر این، پیروزی «من هنوز اینجا هستم» از برزیل در بخش بهترین فیلم بین‌المللی و حضور پررنگ دیگر آثار غیرانگلیسی‌زبان، تأکیدی بود بر تلاش آکادمی برای فراگیرتر شدن و به رسمیت شناختن صداهای متنوع از سراسر جهان.
این روند می‌تواند در آینده به افزایش تعداد نامزدی‌ها و برندگان غیرهالیوودی منجر شود و اسکار را از یک رویداد آمریکایی به یک پلتفرم واقعاً جهانی تبدیل کند.
در جیبی سینما دنبال کنید:
تغییر ریتم در بازی مرگ: فصل اول و دوم اسکویید گیم زیر ذره‌بین
شب تاریخی اسکار ۲۰۲۵: آنورا و شبی که رکوردها شکسته شد
